ΘΥΜΑΡΙ

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ

Για να αποξηράνουμε θυμάρι συγκομίζουμε τα βλαστάρια με τα φύλλα και τα άνθη τους, στην πλήρη άνθηση, καθώς σε αυτό το στάδιο έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε αιθέρια έλαια. Τα συλλέγουμε σε μέρες ηλιόλουστες, καλύτερα πρωινές ή απογευματινές ώρες. Για την σωστή αποξήρανση και συντήρησή τους, τα κάνουμε μικρά ματσάκια και τα κρεμάμε σε σκιερό, ξηρό μέρος που αερίζεται καλά κι όχι με έκθεση στον ήλιο. Όσο πιο γρήγορα επιτευχθεί η ξήρανση τόσο περισσότερο καιρό θα διατηρήσουν το χρώμα, τα αρώματα και τις ιδιότητες τους.

Μύθος & Ιστορία

Ήδη από την Ομηρική εποχή, τα αρκετά είδη του θυμαριού που ευδοκιμούν στη χώρα μας, εκτός από άρτυμα για διάφορα εδέσματα, αποτελούσαν σύμβολο ανδρείας. Η ονομασία του προέρχεται από τη λέξη «θύω», που σημαίνει θυσιάζω και καιγόταν ως θυμίαμα στους ναούς των θεών. Το θυμάρι ήταν αφιερωμένο στη θεά του έρωτα, Αφροδίτη, γιατί ουδείς αμφισβητούσε πως προκαλεί τον πόθο.

Θυμάρι έχει βρεθεί στον Τάφο του Τουταγχαμών, ενώ ο Μ. Αλέξανδρος λέγεται ότι έκανε μπάνιο με θυμάρι για να απαλλαγεί από τις ψείρες. Στα ρωμαϊκά χρόνια ήταν ευρέως γνωστό ως αντίδοτο στα δαγκώματα φιδιών, ενώ χρησιμοποιούνταν ως απωθητικό για τους σκορπιούς.

Στο Μεσαίωνα, το θυμάρι συνδέεται με το θάρρος και γι’ αυτό το συναντούμε σε εμβλήματα και σε ασπίδες.

Επίσης, συνδέθηκε ως αποτρεπτικό των μεγάλων επιδημιών της εποχής. Είναι γνωστό ότι στα αραβικά νοσοκομεία του Μεσαίωνα, έκαιγαν θυμάρι στην είσοδο για να αποτρέψουν την εξάπλωση ιών. Μέχρι τον 17^ο αιώνα το θυμάρι ήταν βασικό συστατικό της φυτικής ιατρικής.

Χρήσεις & Ιδιότητες

Το θυμάρι αποτελεί ένα σημαντικό μελισσοκομικό φυτό από το οποίο παράγεται το πολύ ακριβό και περιζήτητο θυμαρίσιο μέλι.

Η ξηρή δρόγη και το αιθέριο έλαιο του θυμαριού χρησιμοποιείται στη βιομηχανία τροφίμων για άρωμα και γεύση. Η ευρύτατη χρήση του στην κουζίνα της Μεσογείου και ιδιαιτέρως των αραβικών χωρών οφείλεται στις ορεκτικές, χωνευτικές και αντιφυσητικές του ιδιότητες. Το θυμάρι βρίσκει επίσης πολλές εφαρμογές στη σύγχρονη βιομηχανία φαρμάκων και καλλυντικών λόγω των αντισηπτικών, επουλωτικών, σπασμολυτικών και αποχρεμπτικών του ιδιοτήτων. Μάλιστα η θυμόλη, οργανική ένωση του αιθέριου ελαίου του θυμαριού, εκδηλώνει από 7,5 έως 20 φορές μεγαλύτερη αντισηπτική δράση από τις φαινόλες έναντι βακτηρίων, μυκήτων ή ζυμών.

Γνωρίσματα

Το θυμάρι είναι φρύγανο μικρότερου ύψους, πολύ αρωματικό, πολύκλαδο, με φύλλα οξύληκτα, χνουδωτά και άνθη λευκά ή ρόδινα, με ευχάριστο έντονο άρωμα. Ανθίζει από τον Απρίλιο έως τον Μάιο.

Βιότοπος

Το θυμάρι, όπως και όλα τα φυτά της ίδιας οικογένειας, προτιμά να αναπαράγεται αυτοφυώς σε βραχώδη, ασβεστολιθικά εδάφη. Η καλλιέργειά του, για καλλωπιστικούς και εμπορικούς σκοπούς, έχει επεκτείνει τα εδάφη και τα κλίματα στα οποία μπορούμε να το συναντήσουμε κι έτσι πλέον μπορούμε κυριολεκτικά να το βρούμε παντού. Πάντα με προτίμηση σε ξηρά μέρη με καλή αποστράγγιση και στις πλατείες και τα πάρκα της Αθήνας.