Μενού Κλείσιμο

ΝΕΡΑΤΖΙΑ

Το ευωδιαστό δέντρο των πεζοδρομίων της πόλης

Επιστημονική ονομασία
Citrus aurantium

Οικογένεια
Ρουτίδες (Rutaceae)

Κοινές ονομασίες
Κιτρομηλιά, ξινονεραντζιά

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ

Η νεραντζιά αντέχει αρκετά στην ξηρασία, ευνοείται όμως από τα αραιά ποτίσματα τους καλοκαιρινούς μήνες.

Είναι αρκετά ευαίσθητη στον παρατεταμένο παγετό, προτείνεται λοιπόν να φυτεύεται σε σημεία που προσφέρουν προστασία και όταν πρόκειται για μεμονωμένα φυτά, να γίνεται προληπτική χρήση αντιπαγετικών υφασμάτων.

Σε περίπτωση σοβαρής ζημιάς από τον παγετό περιμένουμε μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού, ώστε να την αξιολογήσουμε σωστά και να επέμβουμε έπειτα με κλάδεμα επαναφοράς.

Λόγω της μεγάλης αντοχής της είναι συνηθισμένο οι πορτοκαλιές, οι λεμονιές και οι μανταρινιές, να είναι εμβολιασμένες πάνω σε νεραντζιά.

Μύθος & Ιστορία

Δεν γνωρίζουμε ακριβώς πότε ρίζωσε για πρώτη φορά στην χώρα μας η νεραντζιά, είναι όμως εξακριβωμένο πως στην Ευρώπη έφτασε χάρη στους Άραβες κατακτητές της Ισπανίας, οι οποίοι στα τέλη του 10ου αιώνα άρχισαν να την φυτεύουν σε μεγάλους αριθμούς στους ανδαλουσιανούς κήπους τους.

Το όνομά της προέρχεται κατά σειρά από το αραβικό ναράντζ, το περσικό ναράνγκ και τη σανσκριτική λέξη ναγκαράνγκα απηχώντας έτσι τη μακρά πορεία της μέχρι τα δικά μας χώματα.

Τον 16ο αιώνα, η Ιταλίδα πριγκίπισσα Άννα Μαρία της Νέρολα, σύζυγος του Πρίγκιπα Φλάβιο Ορσίνι, συνήθιζε να αρωματίζεται με άνθη νεραντζιάς. Τον 17ο αιώνα η Δούκισσα του Τρεμουάλ πήρε το ψευδώνυμο «la Nerola» επειδή αρωμάτιζε με έλαιο νεραντζιάς τα γάντια της. Η μαζική παραγωγή του αιθέριου ελαίου νεραντζιάς εξελίχθηκε κατά την περίοδο της Βασίλισσας Ελισσάβετ Α’ στην Αγγλία.

Χρήσεις & Ιδιότητες

Η νεραντζιά επειδή αντέχει πολύ στο καυσαέριο και είναι αειθαλής, φυτεύεται σε μεγάλους αριθμούς στα πεζοδρόμια των πόλεων με ήπιο κλίμα.

Τα ιδιαίτερα πικρά και ξινά νεράντζια δεν καταναλώνονται νωπά, όμως μετατρέπονται παραδοσιακά σε εξαιρετικά γλυκά κουταλιού και μαρμελάδες.

Τα ευωδιαστά αιθέρια έλαια νερολί και πετιγκρέν, είναι αντίστοιχα προϊόντα απόσταξης από τα άνθη και τα φύλλα μαζί με τους νεαρούς βλαστούς της νεραντζιάς. Στην αρωματοθεραπεία προτείνονται κυρίως ως ηρεμιστικά, ενώ χρησιμοποιούνται επίσης στην παραγωγή καλλυντικών και αρωμάτων.

Γνωρίσματα

Η νεραντζιά είναι αειθαλής και δεν ψηλώνει συνήθως περισσότερο από τέσσερα μέτρα, σχηματίζει σφαιρική κόμη και διαθέτει πυκνό φύλλωμα.

Από τα μέσα της άνοιξης γεμίζει με ευωδιαστά άνθη, ενώ οι καρποί της που είναι στην αρχή πράσινοι, παραμένουν για μεγάλο διάστημα πάνω στο δέντρο και ωριμάζουν στα τέλη του φθινοπώρου.

Βιότοπος

Η νεραντζιά έχει την καταγωγή της από τις ανατολικές Ινδίες και δείχνει έτσι προτίμηση στο υποτροπικό κλίμα, γεγονός που της
επέτρεψε να προσαρμοστεί εύκολα στις θερμότερες περιοχές της Μεσογείου. Αποτελεί φυσικό υβρίδιο, το οποίο προέκυψε
από διασταύρωση ανάμεσα στη φράπα και τη μανταρινιά.