ΡΙΓΑΝΗ

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ

Η ρίγανη είναι φυτό που μπορούμε εύκολα να καλλιεργήσουμε στον κήπο ή το μπαλκόνι μας, προκειμένου να έχουμε φρέσκο χλωρό ή αποξηραμένο υλικό για την κουζίνα ή τα αφεψήματά μας.

Θέλει όμως ιδιαίτερη προσοχή στο πότισμα και στη σωστή αποστράγγιση, καθώς δεν της αρέσει η υπερβολική υγρασία, λόγω της ευαισθησίας της σε προσβολές από μύκητες στις ρίζες της. Επίσης, αποφεύγουμε να βρέχουμε απευθείας τα φύλλα της. Είναι σημαντικό, όταν την τοποθετούμε -μεμονωμένα ή μαζί- στη γλάστρα ή το παρτέρι, να στεγνώνει καλά το έδαφος μετά το πότισμα.

Μύθος & Ιστορία

Για τη ρίγανη, η ονομασία του γένους, origanum, προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «όρος και γανώ» (λάμπω, χαίρομαι). Η ρίγανη έχει ξεχωριστή θέση στη ζωή των Ελλήνων από την αρχαιότητα καθώς την χρησιμοποιούσαν σαν άρτυμα στη μαγειρική, ως φάρμακο και ως συστατικό για αρώματα.

Ο πατέρας της Ιατρικής, Ιπποκράτης, χρησιμοποιούσε τη ρίγανη για τη θεραπεία της γαστραλγίας και διαφόρων παθήσεων του αναπνευστικού.

Χρήσεις & Ιδιότητες

Η ρίγανη είναι το δημοφιλέστερο φαρμακευτικό και αρωματικό φυτό ανάμεσα στις προτιμήσεις των Ελλήνων καλλιεργητών, αλλά και των καταναλωτών. Στην ελληνική κουζίνα, η αποξηραμένη ρίγανη πρωταγωνιστεί ως άρτυμα. Χρησιμοποιούνται τα φύλλα, νωπά ή αποξηραμένα. Το αιθέριο έλαιό της εμφανίζει ισχυρές αντιοξειδωτικές, αντισηπτικές, αντιικές, αντιμικροβιακές, αντιφλεγμονώδεις δράσεις. Επίσης χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, στη φαρμακοποιία και για την καταπολέμηση ασθενειών φυτών και ζώων. Τα τελευταία χρόνια, ερευνάται με θετικά αποτελέσματα, η χρήση της ρίγανης στη διατροφή των αγροτικών ζώων.

Γνωρίσματα

H ρίγανη είναι πολυετές, ποώδες, φρύγανο με βλαστούς όρθιους ύψους ως και 80 εκατοστών, που γρήγορα ξυλοποιούνται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Τα φύλλα της είναι χνουδωτά, σταχτόχρωμα, καρδιοειδή, ενώ αν τα τρίψουμε αναδύουν ευχάριστη οσμή. Τα άνθη της είναι λευκά ή ρόδινα, εμφανίζονται σε ταξιανθίες, με εξαίσιο επίσης άρωμα κι ανθίζουν συνήθως από Ιούλιο έως Αύγουστο.

Βιότοπος

Η ρίγανη είναι φυτό εξαιρετικά διαδεδομένο στη Μεσόγειο και ταιριάζει άριστα στις εδαφοκλιματικές συνθήκες της χώρας μας όπου συναντάμε πολλά αυτοφυή είδη του. Φύεται σε πετρώδεις πλαγιές, ξέφωτα δασών, σε πεδινές, ημιορεινές αλλά και ορεινές περιοχές με ζεστά καλοκαίρια και άπλετη ηλιοφάνεια. Αντέχει πολύ στην ξηρασία και προτιμά εδάφη ξερικά, χαλικώδη, ασβεστώδη, μέτριας γονιμότητας, με καλή αποστράγγιση.