Μενού Κλείσιμο

ΛΕΒΑΝΤΑ

Η μωβ βασίλισσα των αρωματικών βοτάνων

Επιστημονική ονομασία
Lavandula stoeshas και Lavandula angustifolia

Οικογένεια
Χειλανθή (Lamiaceae)

Κοινές ονομασίες
λεβάντα η στοιχάς, αγριολεβάντα, μυροφόρα, χαμολίβανο, καραμπάσι, αβαγιανός

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ

Η λεβάντα προτιμά ηλιόλουστες θέσεις και όχι πολύ νερό για να μπορέσει να είναι αποδοτική στο μπαλκόνι ή τον κήπο μας. Για να πάρουμε νέα φυτά λεβάντας, μπορούμε να κόψουμε περίπου 20 εκατοστά από κλαδί λεβάντας που δεν έχει ανθίσει και αφού του κάνουμε μια μικρή τομή, να το τοποθετήσουμε απευθείας στο χώμα.

Για την αποξήρανση και την παραγωγή αιθέριου ελαίου προτιμάμε την αρχή της ανθοφορίας.

Μύθος & Ιστορία

Στην αρχαία Αίγυπτο, η λεβάντα χρησιμοποιήθηκε ως καταπραϋντικό και ηρεμιστικό στα λουτρά. Τη συνήθεια αυτή πήραν οι αρχαίοι Έλληνες και τη μετέδωσαν στους Ρωμαίους. Ο αρχαίος Έλληνας Διοσκουρίδης αναφέρει τη λεβάντα με το όνομα «στοιχάς» ή «στοιχάσιν». Επίσης, αναφέρει ότι στις θεραπευτικές της ιδιότητες περιλαμβάνεται η θεραπεία της επιληψίας αλλά και της ψύξης.

Χρήσεις & Ιδιότητες

Οι δύο βασικές χρήσεις της λεβάντας είναι στη μαγειρική και τη βιομηχανία καλλυντικών και φαρμάκων. Επιπρόσθετα, χρησιμοποιείται στη μελισσοκομία, γιατί μπορεί να ανθίζει και τον χειμώνα.

Η λεβάντα, πέρα από τη μαγειρική, είναι γνωστή ως εντομοαπωθητικό. Μια πολύ οικεία εικόνα, είναι τα μικρά υφασμάτινα σακουλάκια με αποξηραμένα άνθη λεβάντας που τοποθετούνται στις ντουλάπες για άρωμα και για να απωθούν τον σκόρο. Στη λαϊκή ιατρική, η λεβάντα είναι γνωστό καταπραϋντικό για νευρόπονους και γενικά για την ηρεμία του νευρικού συστήματος, για τις αϋπνίες, την ημικρανία και τον πονοκέφαλο.

Γνωρίσματα

Η λεβάντα έχει φύλλα χνουδωτά γραμμοειδή σε όλο το μήκος του βλαστού. Τα άνθη μικρά, χοανοειδή, σκούρα βιολετιά αναπτύσσονται στην κορυφή βλαστών σε σπονδυλωτές ταξιανθίες τον Μάιο και Ιούνιο και ξανανθίζουν το φθινόπωρο. Ανάλογα με την ποικιλία της λεβάντας, έχουμε και αντίστοιχο χρώμα άνθους. Το πιο έντονο βιολετί υπάρχει στη γνήσια λεβάντα (L. Angustifolia) ενώ οι υπόλοιπες ποικιλίες έχουν διαβαθμίσεις χρωμάτων του βιολετί που φτάνουν ως το γκρι.

Το βασικό γνώρισμα όλων των ποικιλιών λεβάντας είναι το άρωμά της, που υπάρχει χάρη στο αιθέριο έλαιο που βρίσκεται μέσα της. Μάλιστα, η L. Stoechas αποτελεί μια από τις ποικιλίες λεβάντας που καλλιεργούνται σχεδόν αποκλειστικά για την παραγωγή του συγκεκριμένου αιθέριου ελαίου.

Βιότοπος

Η λεβάντα είναι τυπικό αρωματικό φυτό στη Μεσόγειο και ιδιαίτερα εκτεταμένο στην ελληνική χλωρίδα. Βρίσκεται σε περιοχές που είναι ηλιόλουστες, χαμηλές και σε καλά στραγγιζόμενα εδάφη πολλών ειδών, όπως στα νησιά. Υπάρχουν πολλά είδη λεβάντας και αυτό επιτρέπει στο φυτό να επιβιώνει και σε χαμηλές και σε υψηλές θερμοκρασίες.